بررسی تأثیر تمرینات تعادلی در صبح و بعد از ظهر بر تعادل ایستا و پویای سالمندان

مقدمه و هدف: رسیدن به سن سالمندی از عمده‌ترین پیشرفت‌های بشر است، ولی طی کهولت سن، تغییراتی در کلیه اعضای بدن رخ می‌دهد که سبب افزایش اختلال در حفظ تعادل می شود که در این میان چرخه شبانه روزی بی تاثیر نیست. بنابراین، هدف تحقیق حاضر مقایسه تأثیر تمرینات تعادلی در صبح و بعد از ظهر بر تعادل ایستا و پویای سالمندان است. روش شناسی: در این پژوهش نیمه تجربی 36 نفر سالمند سالم بدون سابقه ورزشی منظم (سن 5.5±68.7 سال، قد8.2±1.6 متر، وزن 8.9±68.4 کیلوگرم) بصورت در دسترس انتخاب شدند. آزمودنی ها به صورت تصادفی به دو گروه 12 نفره تمرین صبح و بعد از ظهر و یک گروه کنترل تقسیم شدند. گروه های تجربی به مدت هشت هفته تحت تمرینات تعادلی قرار گرفتند. برای ارزیابی تعادل ایستای آزمودنی ها از آزمون تعادل ایستادن تک پا و برای برآورد تعادل پویای آزمودنی ها از آزمون تعادل ستاره و محاسبات آماری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 انجام گردید. یافته ها: نتایج تحقیق نشان می دهد که اعمال برنامه‌ی تمرین تعادلی می تواند باعث بهبود تعادل ایستا و پویا در هر دو زمان صبح و بعد از ظهر گردد، همچنین تفاوت معنی داری بین تعادل ایستا و پویای سالمندان در هر دو زمان صبح و بعد از ظهر مشاهده نگردید (0.05p بحث و نتیجه گیری: یافته های پژوهش نشان می دهد که تمرینات تعادلی با اعمال اضافه بار بر روی انتقال اطلاعات از طریق سیستم های حسی سه گانه دستگاه عصبی مرکزی (سیستم‌های بینایی، حسی- عمقی و دهلیزی) باعث بهبود تعادل می‌شود، همچنین نتایج بیانگر عدم تفاوت در اثربخشی تمرینات تعادلی در زمان های صبح و بعد از ظهر است،لذا به نظر می رسد که می توان از تمرینات تعادلی در زمان‌های مختلف، به عنوان یک فعالیت موثر در بهبود تعادل سالمندان استفاده کرد.